‘Verslaving gedijt goed in het duister, niet in het licht’ ‘Moedige Moeders’ steunt naasten van drugsgebruikers in Wijk aan Zee uders met een kind dat drugs gebruikt, kunnen sinds kort naar een lotgenotengroep in Dorpshuis De Moriaan. Moedige Moeders, een groep van ervaringsdeskundigen met een schat aan expertise, is twee keer in de maand in het dorpshuis aanwezig om alles te bespreken rondom drugs- en alcoholgebruik. “Wij willen het hebben over de naasten. We praten niet alleen over de verslaafde, maar vooral ook over jou.” Moedige Moeders Anita en Monique hebben eerder al een groep opgericht in Alkmaar en sinds kort ook in Beverwijk/ Wijk aan Zee. Vooral in onze gemeente zien ze een groot probleem. De bijeen - komsten in De Moriaan worden nu al goed bezocht. Eén ding is duidelijk: er is behoefte aan. “Ik ben wel wat gewend, maar er is een groot verschil in heftigheid tussen de groep in Alkmaar en hier. Wat we hier zien is ernstig, vooral op gebied van agressiviteit van de drugsgebruikers. Ouders die de deur niet dicht durven te houden. Ook wordt er een groot taboe gevoeld. De nood hier is heel hoog.” Hulp aan naasten is niet goed geregeld, vindt Anita. “Voor verslaafden is er van alles. Artsen, klinieken. Maar niemand die hulp biedt aan naasten. Vooral in de eerste fase. Alleen als je kind in een kliniek zit, is er begeleiding voor ouders. Maar eigenlijk zou dat al veel eerder moeten.” Het is volgens haar heel belangrijk aandacht te hebben voor de omgeving van drugsgebruikers. Moedige Moeders voorziet in deze steun aan naasten. De groep is ooit ontstaan met een groepje bezorgde moeders in Volendam en verspreidt zich inmiddels over heel Nederland. “We zien ouders die aan het verdrinken zijn. Drugsproblema - tiek zit nog altijd in de taboesfeer, ouders zijn aan het aanmodderen, ze schamen zich. Als verslaafde kun je de bodem raken, maar als naaste ook. Die lopen ook vast in het leven, worden eenzaam of belanden in een burn-out.” Anita heeft het over de bekende roze olifant: de hele omgeving ziet ‘m, maar er wordt niet over gepraat. “Zo hou je alles in stand. Maar daar moeten we uit. Verslaving gedijt goed in het duister maar niet in het licht.” In de lotgenotengroepen zien Monique en Anita wat het effect is bij ouders als ze soms voor het eerst hun verhaal doen. “De bijeenkomsten zijn laagdrempelig en anoniem. Je moet je veilig voelen, dat is het belangrijkste. Er was laatst een moeder die voor het eerst vertelde over haar kind. Je zag haar opklaren, omdat ze haar verhaal kon vertellen. Je zag de opluchting.” Ouders delen hun ervarin - gen, vinden herkenning bij elkaar en peppen elkaar op als het nodig is. Anita weet waar ze het over heeft. Haar zoon is drugsverslaafd. Het begon ooit met een beetje experimenteren. Ze had nooit gedacht dat het zo uit de hand zou lopen. “Nu weet ik dat als je het toestaat, je ze het duwtje kunt geven richting verslaving.” Zelf ging ze er ook bijna aan onderdoor. “Ik heb achteraf vaak gedacht, waar was de hulp voor mij? Ik was er net zo beroerd aan toe als hij, mager, verward, veel stress.” Haar zoon heeft veel hulptrajecten doorlopen en zit inmiddels alweer tien maanden ‘in herstel’. Natuurlijk gaat het tijdens de bijeenkom - sten ook over hoe je je kind kunt helpen. Een denkfout die veel ouders maken is dat ze er wel even voor gaan zorgen dat hun kind ervan af blijft. “Dat gaat niet werken. Vaak zijn ze al volwassen en kun je ze niets meer vertellen.” Wat wel goed is, is het stellen van duidelijke grenzen en die goed bewaken. “Als je tegen je kind zegt dat ie niet meer binnen mag komen en later mag het toch weer wel, is er een opening en houd je het gedrag in stand. Maar als de omgeving opstaat en duidelijk maakt ‘ik begin er niet aan’, gaan sommige verslaafden in herstel. Als het systeem om de verslaafde verandert, dan komt die verslaafde soms in beweging. Je moet ‘m zijn eigen verantwoordelijk - heid geven. Dat gaat ie die ook nemen.” Moedige Moeders is twee keer per maand aanwezig in De Moriaan, elke eerste en derde donderdag van de maand tussen 20.00 uur en 21.30 uur. Opgeven kan via: moedigemoedersbeverwijk@gmail.com maar binnenlopen zonder aanmelding kan ook. Tekst: Merei Dekker